Tubanters 1 doet zichzelf tekort in Enschedese derby tegen Emos

Na een drietal duels was het afgelopen zondag weer tijd voor een Enschedese stadsderby. Als eerste mocht Emos het opnemen in eigen huis tegen Tubanters. Beide ploegen kennen een magere seizoenstart, waarbij Emos al wel wist te winnen. Tubanters wacht na 2 gelijke spelen en een verliespartij nog op de eerste driepunter. De ziekenboeg van de blauw/zwarten liep wel leeg, want alleen Brian Mulstege en Max Teesink zaten nog in deze lappenmand. Niek Wösting was op vakantie en Ayoub el Amrani had een vrije zondag. De opstelling als volgt

Tubanters begon op het knollenveld aardig aan het duel. De ploeg van Jurgen Kok nam direct het initiatief en zocht de aanval. Dreigend werd de ploeg wel, maar echt gevaarlijk ook nog niet. Daan Barink kwam een aantal keer in goede schotpositie, maar vergat echt af te drukken. Het was eigenlijk wachten op een Tubanters treffer. Emos gokte voornamelijk op een snelle uitval, maar het centrale blok had alles nog onder controle. Maar al snel sloeg het duel volledig om. Eerst kwam Timo Roelofsen in een benarde draaibeweging terecht en ging kermend naar de grond. Met een ogenschijnlijke zware blessure moet hij het veld verlaten. Tubanters leek wat aangeslagen en Emos nam het initiatief over. Een actie over de linkerzijde bracht een lage voorzet teweeg. De inzet bij de eerste paal kon worden gekeerd door Stijn Schlosser. Maar na een klein half uur spelen profiteerde Emos wel van het zwakke ingrijpen van Tubanters. Een voorzet van links kon geheel vrij worden ingekopt. De onderkant lat redde Tubanters nog, maar de rebound bij de tweede paal werd wel binnen gewerkt, 1-0. Emos kreeg nog meer de geest en Nick Kutscher moest capituleren voor een lange diepe bal. De aanvoerder timede verkeerd en ging onder de bal door. 2 Emos spelers konden op Stijn Schlosser af en een tikkie breed maakte de opdracht eenvoudig, 2-0. Vlak voor rust herstelde Tubanters zich enigszins. Daan Barink had een geweldige dribbelactie in de zestien in petto. De middenveld hield goed overzicht en vond Xander Molemans. Zijn collega op het middenveld schoot goed in, maar de doelman strekte zich prima naar de hoek. En Tubanters kreeg loon naar werken. Diego Luna Madueno speelde zich knap vrij en schoot de bal in de korte hoek. De doelman moest zich nu wel gewonnen geven, 2-1. Maar lang kon Tubanters niet denken aan een gelijkmaker. Vlak voor rust werd de spits weggestuurd van Emos. Deze draaide knap en kort weg en lobde de bal over, de iets te ver voor zijn doel staande, Stijn Schlosser. 3-1.

Na de theepauze was de missie dus al direct duidelijk. Snel een aansluitingstreffer maken. En deze kwam er ook. De allereerste Tubanters aanval was ook direct raak. En het was een prima aanval. Wouter Wilmer ging een één-twee aan met Nick van Nierop. Wouter kreeg de bal terug op de middenlijn en stak Xander Molemans weg. Xander kon op de doelman af en bleef uiterst koel. Met een geplaatste bal tekende hij voor de 3-2. Nu kon de Tubanters echt op jacht. Maar als snel moest Stijn Schlosser nog handelend optreden bij een vrije bal. De doelman tikte de bal naast zijn doel. Het duel werd steeds meer een echte vechtwedstrijd. Beide ploegen staken veel energie er in, maar echte kansen leverde het niet op. Emos bleef overeind, maar kon ook geen vierde treffer afdwingen. In de slotfase van het duel was Tubanters nog wel tot tweemaal toe dichtbij een gelijkmaker. De ingevallen Kareem Freij kwam door over rechts en vond bij de tweede paal Diego Luna Madueno. De aanvaller kon volleyen, maar het schot miste de echte kracht. De bal kon worden gevangen door de doelman. Ook de stormram Ron Rietman kreeg nog een kansje, maar ook zijn schot uit de draai kon worden gekeerd.

Zo wist Emos de overwinning over de streep te trekken. Tubanters moet weer een week vooruit kijken om een eerste driepunter bij te kunnen schrijven. Het moet dan gebeuren, thuis tegen de Lutte. Die ploeg komt volgende week zondag op bezoek in Enschede.