0 uit 3!!!!! Hoeveel wake up calls heeft een team nodig. Juventa ’12 schudt Tubanters nog niet wakker

Na 2 nederlagen tegen La Premiere en Vasse staat de teller van Tubanters nog op 0 punten. Een andere seizoensopening was er wel voor ogen, maar eerlijk is eerlijk, gezien de 2x 90 minuten mocht het ook niet veel meer hebben dan 0 punten. Af en toe leuk, maar grotendeels ondermaats. De druk op een overwinning wordt groter, helemaal als het eveneens puntloze Juventa ’12 op bezoek komt uit Wierden. De Tubanters kende een slechte aanloop, nadat het met veel griepgevallen te maken kreeg. Ook kwamen daar de blessures van Ricardo van Eiken en Mario Jimenez bij. Daardoor mocht JO19-1 speler Brian Mulstege in de basis starten.

Tubanters begon aardig aan het duel. Het had de bal en mocht al snel op zoek gaan naar de eerste plaagstoot. En wat voor een plaagstoot bleek het te zijn. Brian Mulstege ontsnapte in de 4e minuut al aan de linkerkant en gaf goed voor. Bij de tweede paal dook spits Ron Rietman op die de bal volleerde op doel. Een knappe reflex voorkwam in eerste instantie erger, maar A. was er als de kippen bij om de bal in het lege doel te tikken. 1-0. Een droomstart voor de geplaagde thuisploeg. Juventa moest hiervan herstellen en liet Tubanters de bal hebben. Het zorgde voor een licht overwicht voor de thuisploeg. Na een kwartier leek Tubanters zelfs op 2-0 te komen. Een snelle uittrap, na een dreigende Wierdense aanval, van Ken Rietman zette zo Marco Kroeze schuin voor de doelman. Een lob was de enige optie, maar helaas ging deze net over. Juventa kwam wat meer uit de schulp en het werd na 20 minuten dreigend. Over de Wierdense linkerkant werd er gevaar gesticht maar Ken Rietman kon de inzet die volgde vanaf links naast tikken. Het bleek een voorbode voor wat er komen zou. Wederom werd de linkerkant benut. De bal werd laag en hard voorgegooid en bij de eerste paal kon de Wierdense aanvaller in de lange hoek binnentikken, 1-1. Een tegengoal uit het niets. En het deed de Enschedese ploeg niet goed. Ineens was het complete voetbalspel kwijt. Het leek wel een reset knop. Niks werd meer goed gedaan en Juventa werd sterker en sterker. Daan Barink leed dodelijk balverlies, al was Juventa nog niet zo dodelijk. Het schot ging naast. 10 minuten voor rust greep Twan van Ooijen ternauwnood in op een harde lage voorzet. Hij kon de bal maar net over zijn eigen doel werken. Niet veel later scoorde de uitploeg wel, maar de speler die een opnieuw ingebrachte hoekschop binnenwerkte stond buitenspel. Het was na die gelijkmaker een wonder dat de rust werd gehaald met een 1-1. Toch lukte het.

Trainer Martijn Misana greep in en liet Daan Barink in de kleedkamer achter en bracht de net, van een enkelblessure, herstelde Tim Gerritsen. Juventa rook nog steeds bloed maar kon in het eerste kwartier geen grote kansen creeeren. En toen lukte het Tubanters om zelfs op voorsprong te komen. Pravin Nandpersad heroverde de bal, speelde snel de vrijstaande Brian Mulstege in en die bediende met een subtiele steekpass de al vertrokken Marco Kroeze. Marco lobde wederom de bal over de uitgekomen doelman, maar ditmaal belandde de bal ook tegen de touwen, 2-1. Zo stond de ploeg ineens op een voorsprong. Maar lang werd er niet van genoten, want een minuut later stond het alweer 2-2. Een vrije bal vanaf links werd voorgeslingerd en geheel vrij kon er worden binnengetikt. En wederom was de thuisploeg van slag. 4 minuten later kwam Juventa ook op voorsprong. En wederom was het vanuit een vrije bal vanaf de linkerkant. Tubanters bleef staan en was apathisch, terwijl de bal neerviel bij de tweede paal, vol op de pantoffel van de wel doorgelopen Wierdenaar, 2-3.  Tubanters probeerde daarna wel op jacht te gaan naar een gelijkmaker, maar kwam er totaal niet aan te pas. Het mocht blij zijn dat Juventa ’12 niet scherp was in de afronding en dat de assistent scheidsrechter wel scherp was. Zo werd een monsterscore voorkomen. Wel moest de ploeg een vierde treffer incasseren. Een counter brachten 2 Juventa spelers op de arme Ken Rietman af. Tikje breed en afronden, boem 2-4.

In ieders ogen was er maar 1 voldoende. JO19-1 speler Brian Mulstege stak er met kop en schouders bovenuit. Een troosteloze conclusie na een frustrerende middag. Hopelijk komt er in de herfstvakantie een kermis langs met een zeer groot spiegelpaleis. Dan is een teamuitje daar naartoe hoog nodig. Het staat er nu echt, 3 wedstrijden gespeeld, 0 punten. 3 doelpunten voor. 9 tegen. Verdedigen begint bij de aanval, aanvallen bij de verdediging. Niet naar een ander kijken, zelf de spiegel voorhouden. Een week intensief trainen, dan komt UD Weerselo op bezoek. Strijd, passie en werklust. Vechten voor elkaar. Pijn lijden.