Zaterdag 2 is ook weer uit de corona-slaap, oefennederlaag tegen JO19-1 (0-2)
Lang niet gezien! Nog wat meegemaakt?
Hahahahahahahaha, retorische vraag.
Wij hebben onze fanatieke pet opgezet, althans sommige, en zijn sinds vorige week woensdag al weer begonnen met de zware conditietraining van trainer, aanvoerder en coach Aaron. U leest het goed, ik mis “barman” in de titel van Aaron. Dit komt omdat wij niet zeker weten of hij dit nog wel in de vingers heeft na een half jaar.
We hebben niet alleen getraind, we hebben ook al meteen een wedstrijd tegen de A1 gespeeld. Een wedstrijd, na 1 training na een half jaar niets doen, dat verzint alleen onze Aaron. Niet geheel verassend hebben we deze ook verloren met 2-0. Zeer binnen de perken als u het mij vraagt. Helemaal omdat Jeppa, wederom niet geheel onverassend, geblesseerd uitviel.
Het valt me mee hoe snel sommigen zich weer in korte tijd op hun oude miserabele niveau hebben gekregen. Echter, velen in ons team zitten nog ver onder dit rampzalige niveau. Het is ook niet gek als de eerste vraag na een half uurtje voetballen luidt: “kunnen we kwart over 8 stoppen want dan kan ik nog even snel langs de Mac?” , Aldus Bartje de bierkoerier. Uiteraard hebben we voldaan aan dit initiatief. Daarentegen zijn we niet alleen eerder gestopt om de Mac Donalds nog even te bezoeken, maar ook omdat dhr. Deters optijd naar bed moet. De beste man moet na een jaar betaald thuiszitten ineens werken voor zijn geld, en dat ook nog om 8 uur ’s ochtends! De wereld op zijn kop als u het mij vraagt!
Enfin, we komen langzaam weer terug op ons oude topniveau. Dit heeft alleen even tijd nodig aangezien de Toppers er aantoonbaar niet jonger op worden. Tevens wil ik in dit bericht nog even achterlaten dat sommige toppers eens wat vaker moeten komen trainen, ze kunnen het gebruiken. Niet om beter te worden, maar puur om te blijven leven.
Geplaatst door
