Tubanters 1 ontsnapt aan puntverlies in frustrerend duel tegen buurman PW

Tubanters heeft de draad weer opgepakt na het verlies bij de huidige koploper Achilles Enschede. Vorige week wisten de blauw/zwarten het laag geklasseerde DRC ’12 met 9-0 te overklassen en kan nog steeds in de achtervolging op de Enschedese koploper. Volgende uitdaging, een bezoekje aan de nieuwe buurman op het Diekman-oost terrein. PW heeft zich weer genesteld op het complex en oud-Tubanters trainer Arnold Marshall heeft er een stugge tegenstander van gemaakt. Tubanters heeft weer een bijna complete selectie. Alleen keeper Collin Voogtsgeerd moet nog met een blessure toekijken. Dominique Jager en Xander Molemans keerden weer terug na een schorsing. De terugkeer betekende een reserverol voor Ayman el Amrani. Daan Heitbrink mocht weer met zaterdag 2 mee en zo keerde Dominique terug in het hart van de verdediging.

Deze middag besloot PW maar eens het duel tegen Tubanters af te laten spelen op het hoofdveld van gras. Nou ja.. het was groen en en aan beide kanten stond een doel. Een verschrikkelijk veld waar voetballen totaal onmogelijk was en waar menig vee dat daar rond zal grazen zelfs een verstuikte enkel zou oplopen. Maar ja, laten we het tactiek noemen om Tubanters te ontregelen. En daarmee kwamen we ook bij het strijdplan deze middag van de gastheren. De 0-0 was heilig, misschien een sneaky uitval, maar 90 minuten zonder treffers was een zegen. Tubanters was ook onrustig op de knollentuin en speelde slordig. Lange ballen en voorzetten kwamen niet aan en de blauw/zwarten vonden elkaar vrij weinig. Het was een rommeltje. Het ontsnapte zelfs nog aan een diepe bal en een twijfelende Stijn Schlosser. De invalgoalie van Tubanters was nog net op tijd bij de bal voordat een PW’er gevaar kon stichten. Na 20 minuten was daar eindelijk een moment van Tubanters. Sam Wösting vond een beetje ruimte, werd neergelegd maar de scheidsrechter gaf voordeel. Uit dit voordeel kon Dominique Jager door, maar de verdediger zag zijn schot op de benen van de doelman belandden. Na een half uur zorgde een korte corner voor een bijna openingstreffer. Niek Wösting kreeg de bal en gaf hard en laag voor richting Twan van Ooijen. Twan schoot de bal rakelings langs de verkeerde kant van de kruising. In blessuretijd was het bijna een PW’er die scoorde, maar wel in zijn eigen doel. Een hoekschop werd door de verdediger helemaal verkeerd geraakt, maar de doelman redde zijn medespeler met een goede reflex. En dan zijn we klaar met de hoogtepunten in de eerste 45 minuten. De 45 minuten op de klok, daadwerkelijke speeltijd, misschien 20 minuten na veel tijdrekken en vertragen. Je leest het, een frustrerende middag als je van voetbal houdt.

Maar gelukkig is er altijd nog een tweede helft. En Tubanters nam direct in de eerste 5 minuten het initiatief. Een vrije bal van Xander Molemans kon maar net worden gekeerd door de doelman en Tubanters leek iets beter in het duel te zitten. Maar de opleving was van korte duur, want het zakte weer weg en ging mee in het vuurpijlen gevecht. Het leek echt zo’n middag te worden dat niks lukt, maar gelukkig is er altijd wel een speler die opstaat bij zulke wedstrijden. Ditmaal werd Jelmar Kock belangrijk. De vleugelverdediger, die lang niet tot spelen kwam met een slepende knie blessure, staat weer op zijn vertrouwde plekje rechts achterin. En daar kan het weer de flanken overlopen. En ook na een klein uurtje spelen. Hij haalde de achterlijn, gaf bekeken voor en daar dook in de zestien Luc Sonneveldt op. De jonge middenvelder kreeg de bal perfect op de pantoffel en schoot de bal en de bevrijdende 0-1 tegen de touwen. 0-1 voor Tubanters, maar nog meer een 0-1 voor het voetbal. Tubanters had na de treffer ook helemaal niks te duchten van PW, maar de marge bleef maar 1doelpunt. Tubanters kwam nog een aantal keer gevaarlijk voor het doel, maar wist de beslissing nog niet binnen te schieten. Luc Sonneveldt en Noud van Petersen kwamen net een teenlengte te kort bij een indraaiende voorzet en niet veel later zag Xander Molemans zijn schot gevangen worden door de doelman. Toch wist Tubanters alsnog de score te verdubbelen. Één minuut voor tijd was het wederom Jelmar Kock die de achterlijn haalde. En ook nu was de voorzet weer perfect op maat. Sam Wösting dook op in de zestien en hoefde de bal alleen maar te raken en binnen te koppen, 0-2. Even leek Sam ook nog een 0-3 te maken, maar de doelman dook stijlvol de bal uit de verre hoek.

Zo werd een frustrerende middag toch nog afgesloten met een dikverdiende 0-2 overwinning. Het voetbal overwint weer daarvoor ook de complimenten aan de ploeg van trainer Peter Bokma. De ploeg bleef geduldig op zoek gaan naar een treffer, die dan ook valt. Aankomend weekend wederom een vrij weekend, waarna dan de hekkensluiter op bezoek komt in Enschede. Sportclub Rijssen is dan de tegenstander en wederom een gevaarlijk struikelblok voor Tubanters. Daar moet weer voor gewaakt worden.