Tubanters 1 de gelukkigste in gezapige Diekman-derby tegen Sportclub E’de

Voor de Tubanters rest er in het jaar 2024 nog een competitieduel. Waar het in 2024 begon in de zondag 4e klasse eindigt het totaal anders. De degradatie vanuit de 4e klasse, de overstap naar zaterdagvoetbal en een nieuwe trainer voor de groep. Het was in ieder geval een roerig jaar voor de blauw/zwarten. Hoe mooi is het dan dat je een jaar kan afsluiten met een 1e plek en vier punten voorsprong op naaste belager Achilles Enschede. 10 van de 11 wedstrijden winnend afsluiten.

Maar zover was het nog niet, want 1 duel was er nog te gaan. En dan ook direct, vanuit historisch oogpunt gezien, een beladen duel. De Diekman-derby stond namelijk op het programma. Eerst oost tegen noord, maar nu allebei op oost. Want vanwege het FC Twente trainingscomplex project moest Sportclub Enschede verhuizen. Nu dus nog meer buren dan eerst. En dan nu ook weer competitiegenoten. Niet een niveau waar beide ploegen, gezien de historie en grootte, thuishoren, maar het zei zo. Tubanters moest het doen zonder de langere afwezigen Jelmar Kock en Kareem Freij en daar kwam door een 2x geel schorsing ook nog Dominique Jager bij. Daardoor keerde Gijs Kienhuis centraal achterin weer terug in de basis. Verder geen wijzigingen. Op de bank veel jeugd ditmaal, met Joppe Platvoet, Maarten Bolscher en Nikai Wenneker uit de Jo19-1, hopende op een debuutje.

Om 16:00u gingen beide ploegen op jacht naar een overwinning. Maar de wedstrijd ging al vanaf de aftrap helemaal in het slot. Sportclub Enschede trok een zwarte muur op en gokte op een snelle uitval en het was aan Tubanters de taak om de muur af te breken. Maar Tubanters miste het ritme en het vuur, waarmee het de laatste weken wedstrijden kon winnen. Sportclub bleef daardoor eenvoudig op de been en kwam niet in de problemen. Aanvallend kon de uitploeg ook weinig potten breken en wat er te zien was voor de toeschouwers was een gezapige eerste helft, met veel strijd op het middenveld maar weinig tempo. Kansen waren dan ook op 1 hand te tellen. Eigenlijk wist alleen Niek Wösting een schotje op doel te plaatsen, na een dik kwartier. Ruststand kon dan ook niet anders zijn de een bloedeloze 0-0.

Na rust moest het dan maar gebeuren. Maar waar iedereen misschien een doelpunt van Tubanters zou verwachten, was het de uitploeg die direct uit de schulp kroop. En natuurlijk kwam het uit een omschakelmoment. De bal werd slim door de defensie gestoken en daardoor kon een Sportclub’er alleen op Collin Voogtsgeerd af. De aanvaller bleef koel en schoof de bal laag onder de Tubanters doelman door en zo leidde Sportclub Enschede deze derby, 0-1. Maar het was niet best vanuit Tubanters perspectief. Het tempo was te laag en Sportclub kon eenvoudig stand houden. Het kwam niet verder dan een kopballetje van Sam Wösting na een dik uur spelen. Aan de andere kant liet Collin Voogtsgeerd nog maar eens zien een betrouwbare sluitpost te zijn. Een bal ver uit zijn strafschop gebied werd met een snoekduik knap weggekopt, voordat een Sportclub aanvaller gevaarlijk kon worden. De wedstrijd had echt iets speciaals nodig en trainer Peter Bokma gaf het iets speciaals. Joppe Platvoet was de eerste debutant die binnen de lijnen kwam. En Joppe maakte er voor hem, maar ook voor Tubanters een leuke avond van. Niek Wösting vond na 76 minuten Joppe op de rechterflank. Joppe kwam naar binnen, wilde voorzetten, maar zag die voorzet bij de eerste paal binnenvallen, 1-1. Een droomdebuut en misschien wel het ijs dat gebroken was voor Tubanters. De thuisploeg ging weer aandringen en het geloof was terug. Eindelijk werd het een wedstrijd. Maar het leverde nog niet veel grote kansen op. Maar de blauw/zwarte ploeg heeft spelers die ineens van niets, iets kunnen maken. Inde 86e minuut werd een voorzet weggewerkt, weer ingebracht en dan is daar Sam Wösting ineens. De hele wedstrijd onzichtbaar, maar nu kopte hij een bal goed door naar Noud van Petersen. Noud kreeg de bal voor zijn voeten en schoot met, misschien wel zijn eerste goede balcontact, de 2-1 binnen in de korte hoek. Nu moest Sportclub Enschede wel komen en dat ging met hoge ballen de defensie onder druk zetten. En dan komt er altijd wel een kansje. Een vrije bal werd in blessuretijd nog hoog in de zestien gepompt en eerst weggewerkt. Maar de bal werd ingebracht en vervolgens binnengeschoten. De doelpuntenmaker stond alleen buitenspel en zo ging de gelijkmaker niet door. In de protesten van vele Sportclub spelers nam Collin Voogtsgeerd de vrije bal snel, maar leek te stranden bij de, ver uit het doel staande, doelman. Alleen legde die de bal voor de voeten van Niek Wösting. Niek gaf de bal breed naar Xander Molemans, die vanaf net over de middenlijn de bal hoog en zuiver binnen plaatste, 3-1.

Zo kreeg een gezapige derby alsnog een spectaculair slot. En ook sloot Tubanters het jaar 2024 goed af, met een 10e overwinning in de 5e klasse. Nu een welverdiende winterstop en het jaar 2025 op jacht naar een eerste kampioenschap sinds 1999.